مینوسم دوستت دارم نگو که تکراریست شاید روزی نباشم که تکرارش کنم
وقتی به آسمان نگاه میکنم خوشحال میشم چون با وجود فاصله هازیر یک آسمونیم
این روزها دلگرمی میخواهم وگرنه چیزی که زیاد است سرگرمی
مهربانیت را با دلم پیوند زدم تا از تو دور بودن را احساس نکنم اما بازم دلتنگم
در آغوشم که میگیری آنقدر آرام میشوم که یادم میره نفس بکشم
بهشت فاصله ی پلک بالا و پایین من است وقتی به تو نگاه میکنم
در خلوت من نگاه سبزت جاریست این قسمت بی تو بودنم اجباریست
دوست داشتنت معادله است که نفسهایم را اثبات میکند
