اموزش اسکیت فری استایل

اموزش تضمینی اسکیت به صورت آکادمیک از پایه تا قهرمانی

 توسط مدرس و مربی رسمی فدراسیون اسکیت

به نام یزدان پاک  

موضوع :

 اموزش اسکیت فری استایل

زمستان1390

محقق و گرد آورنده : محسن جعفری

مقدمه :

به دلیل فراوانی حرکات و پیچیدگی و تکنیک بالای آنها، توضیح دادن و روش آموزش حرکتهای این رشته به طور غیر حضوری بسیار دشوار بوده و باید به صورت حضوری آموزش داده شود. لذا اجالتاً به جهت آشنایی بیشتر و اصولی تر شما علاقمندان به این رشته جذاب و به امید کسب مقامهای بین المللی توسط هموطنان عزیز، به معرفی اجمالی این رشته بسنده می کنیم .

اسکیت آزاد (Freestyle Skating) :

این رشته یکی از مفرح ترین و مهیج ترین ورزشها می باشد که رقابت در آن جایگاه به خصوصی دارد. پیدایش آن در حدود سال 1994 در کشور فرانسه می باشد و در سال 2000 با تشکیل انجمن جهانی اسکیت مارپیچ(World Slalom Skates Association) به طور رسمی شروع به کار نمود که در سال 2003 اولین دوره از مسابقات جهانی این رشته برگزار شد و برای اولین بار در همایش 18خرداد 1386 در سطح کشور ایران معرفی گردید . 

در این رشته اسکیت باز باید بتواند با انجام حرکتهای نمایشی و رقص گونه ی بسیار هماهنگ با یکدیگر، از بین مخروطهایی که با فواصلی معین در یک خط صاف      چیده شده اند مانور بدهد. اسکیت بازانی که درک خوب و مناسبی از ریتم دارند و حرکات را سریع و دقیق انجام می دهند، با استفاده از اسکیت های اینلاین می توانند   در این رشته فعالیت کنند .

اسکیت آزاد دارای چهار شاخه ی اصلی می باشد :

1- عبور از موانع به صورت مارپیچ آزاد (Freestyle Slalom)

2- عبور از موانع به صورت مارپیچ سرعت (Speed Slalom)

3- پرش آزاد (Free Jump)

4- پرش بلند (High Jump)

شایان ذکر است که شاخه های دیگری نیز (slide و jam ) زیر مجموعه ی این رشته قرار گرفته اند .

Freestyle Slalom :

مسابقات رسمی می بایست در زمینی مستطیل شکل به طول حداقل 42متر و عرض 10متر برگزار گردد. در این شاخه نیاز به سه ردیف مانع که در یک خط صاف قرار گرفته اند می باشد و اولین ردیف از 20عدد مانع مخروطی تشکیل شده که با فاصله ی 80سانتی متر از یکدیگر قرار دارند، ردیف دوم دارای 20عدد مانع که 50سانتی متر از هم فاصله دارند و ردیف آخر شامل 14عدد مانع که با فاصله 120سانتی متر از یکدیگر قرار دارند می باشد. هر خط با خط دیگر 2متر فاصله داشته و خط 80cm در وسط و میز داوران با همان محور و در فاصله ی 3متری از خط 50cm قرار دارد.

* این شاخه شامل دو نوع Classic و Battle می باشد .

_ Classic: در مارپیچ آزاد نوع کلاسیک هر بازیکن می تواند در یک دور و یا دو دور بازی خود را انجام دهد که در هر دور 90ثانیه زمان دارد تا حرکات خود را در خطوط مختلف انجام دهد و زمان بازیکن پس از عبور آن از اولین مانع محاسبه       می شود. به هر بازیکن با توجه به تکنیک، استراتژی و مدیریت اجرا، نمره ای از  100- 0 داده می شود که بازیکن به ازای برخورد با هر مانع 5/0 نمره جریمه شده. اگر بازیکن در حین بازی بیافتد 5-2 نمره با توجه به اهمیت افتادنش جریمه می شود و در صورتی که در یکی از خطوط اسکیت نکند 10نمره جریمه برای او منظور        می گردد .

در نهایت بازیکنی بالاترین امتیاز را کسب می کند که اجرایی بدون پنالتی، کنترل خوب، تعادل عالی، بالا بودن تعداد فن ها و هماهنگ بودن تمام آنها با ریتم و موسیقی مسابقه را داشته باشد.

_ Battle: درمارپیچ آزاد نوع بتل که به صورت گروهی برگزار می گردد کلیه ی بازیکنان با توجه به تعداد و مهارتشان توسط داوران در گروه های تازه کار، آماتور و حرفه ای دسته بندی می شوند. هر گروه از 5-2 بازیکن تشکیل شده که هر کدام از بازیکنان مجاز به چند دور بازی بوده و در هر دور 30- 10 ثانیه زمان دارند. در مجموع هر گروه 15-5 دقیقه برای اجرای بازی خود وقت دارد .

بازیکنان مجبور به عبور از تمام خطوط موانع نمی باشند و نمره ی پنالتی نیز برای آنها منظور نمی شود. به بازیکنان 20- 10 نمره در هر دور داده می شود و اگر یک بازیکن در خلال حرکت با مانعی برخورد کند تا پایان وقتش می تواند دوباره حرکتش را انجام بدهد. به هر بازیکن با توجه به شیوه شخصی، اساسی بودن حرکات و راحت انجام دادن حرکات سخت امتیازی در هر دور داده می شود و در پایان وقت گروه نمرات جمع بندی شده و با توجه به نمره نهایی بازیکن برتر به مرحله ی بعد سعود نموده و این روش تا مرحله فینال و رده بندی ادامه پیدا می کند .

Speed Slalom :

در این شاخه نیز زمین مسابقه رسمی باید همانطور که گفته شد مستطیلی به طول حداقل 42متر و عرض 10متر باشد که دارای دو خط موانع و در هر خط 20عدد مانع با فاصله ی 80سانتی متر از یکدیگر قرار بگیرند و تور جدا کننده ای بین دو خط، با ارتفاع حداقل 20سانتی متر قرار داد.

خط استارت 12متر قبل از اولین مانع بوده که 2متر نیز قبل از خط شروع برای فضای استارت بازیکن در نظر گرفته می شود. خط پایان 80سانتی متر بعد از آخرین مانع قرار دارد که می بایست حداقل 10متر پس از آن را برای فضای توقف بازیکن در نظر گرفت. بازیکن باید با سریع ترین روش ممکن از بین بیست مانع به صورت مارپیچ عبور کند که بهترین روش، حرکت یک پا رو به جلو(forwards one foot) می باشد .

* یک مسابقه ی مارپیچ سرعت در دو قسمتtime trials  و ko system برگزار      می گردد.

_ Time Trials: این قسمت به صورت دو نفره و یا تک نفره برگزار می گردد. بازیکنان پس از فراخوانده شدن توسط سخنگو، سر خط استارت حاضر شده و بعد از اعلام آمادگی داور کار خود را شروع می نمایند و هر بازیکن دو دور بازی پشت سرهم انجام می دهد که زمان بازیکن از خط استارت تا خط پایان محاسبه می گردد.

در صورت برخورد بازیکن با یک مانع به اندازه ی 2/0ثانیه برای جریمه بازیکن در نظر گرفته خواهد شد که در صورت برخورد مانعی به مانع دیگر برای مانع دوم جریمه تعلق نمی گیرد و اگر بازیکن از بین دو مانع عبور نکند نیز جریمه خواهد شد.

بازیکن حق ندارد در هنگام انجام یک دور پای اسکیت خود را عوض کند و یا قبل از خط پایان پای آزاد خود را حتی برای یک لحظه روی زمین بگذارد، که در این صورت جریمه خواهد شد .

زمان نهایی بازیکن در هر دور، با احتساب زمان عبور بازیکن از خط پایان بعلاوه  تعداد زمان جریمه هایش در همان دور محاسبه شده، که پس از انجام دو دورهای تمام شرکت کنندگان بهترین دور هر بازیکن جهت امتیاز دادن توسط داوران مد نظر قرار می گیرد .

_ Ko System: بعد از انجام time trials، با استفاده از امتیازات و بر اساس تعداد بازیکنان که دارای خصوصیات 4، 8، 16، یا 32 می باشند بازیکنان به این قسمت راه می یابند که شامل حداقل پنجاه درصد از کل شرکت کنندگان در مسابقه مارپیچ سرعت می شوند .

این قسمت به صورت حذفی برگزار می گردد و بازیکنان با توجه به رتبه بندی انجام شده در مقابل یکدیگر قرار گرفته که در هر مرحله بعد از فراخوانی توسط داور، دو اسکیت باز پشت خط استارت در برابر هم قرار می گیرند و پس از اعلام آمادگی از سوی بازیکنان، داور 5 ثانیه وقت دارد که علامت شروع بدهد که اگر یک بازیکن قبل از علامت داور شروع نماید دور متوقف شده و دوباره انجام می شود. اگر بازیکنی دو مرتبه این اشتباه را در یک دور انجام بدهد او از دور اخراج خواهد شد .

بدین ترتیب بازیکنان دو به دو در مرحله های ، ، ، ، رده بندی و فینال در مقابل یکدیگر قرار می گیرند که دور فینال جایگاه اول و دوم و رده بندی سوم و چهارم را مشخص می کند. با توجه به امتیازات time trials، بازنده های  در جایگاههای 8 – 5 و بازنده های  در جایگاههای 16 – 9 و بازنده های  در جایگاههای 32 – 17 قرار می گیرند. در آخر بازیکنانی که به مسابقه ی حذفی ko system راه نیافته اند همان امتیازبندی time trials را نگه می دارند .

Free Jump :

در این شاخه نیز زمین مسابقه رسمی حداقل 42متر طول و 10متر عرض دارد که برای انجام پرش، دو قطب یا پایه به ارتفاع 2متر و یک میله یا چوب به طول 3متر مورد نیاز است.

در پرش آزاد بازیکن از سطح زمین و بدون استفاده از تخته پرش اقدام به پریدن از روی میله می نماید و پس از فراخوانده شدن بازیکن، وی 30ثانیه برای انجام پرش خود زمان دارد. هر بازیکن می تواند 2پرش در همان زمان تعیین شده انجام بدهد تا به پرشی موفق دست یابد که در صورت باقیماندن 3اسکیت باز آنها می توانند پرش سومی نیز داشته باشند. بازیکن می تواند از روی میله نپرد و در مرحله بعد که ارتفاع بیشتری معین شد پرش خود را انجام بدهد .

پرش موفق پرشی است که از روی میله و بدون افتادن میله و همچنین با فرودی بدون لمس کردن زمین، با دست یا زانوی بازیکن انجام شود .

شروع مسابقه از 70سانتی متری برای زنان و 110سانتی متری برای مردان می باشد، سپس ارتفاع به صورت 10سانتی متر به 10سانتی متر برای 3مرحله ی اول و   5سانتی متر به 5سانتی متر برای مراحل بعدی افزایش می یابد و این عمل تا مشخص شدن 3اسکیت باز برتر انجام می شود .

High Jump :

پرش بلند یکی از ورزشهای باز بوده که کلیه ی شرایط و قوانین این شاخه با توجه به تفاوت های ذیل مشابه شاخه قبل (پرش آزاد) می باشد .

1- در مسابقات این شاخه دو قطب به ارتفاع 3متر و یک تخته پرش مورد نیاز است .

2- در پرش بلند بازیکن با استفاده از تخته پرش اقدام به پریدن از روی میله می نماید .

3- شروع مسابقه از 160سانتی متری برای زنان و 200سانتی متری برای مردان    می باشد .

Jam :

یک ورزش آزاد است که برگزاری آن اجباری نیست و محل مسابقه جم دارای شرایطی همانند محل مسابقه ی اسکیت مارپیچ آزاد می باشد .

مسابقه ی جم به صورت تیمی انجام شده و در یک مرحله طی 90ثانیه برگزار می گردد که امتیازات بر اساس هماهنگی دو اسکیت باز و تطابق حرکتهای آنها بلافاصله پس از پایان عملکرد بازیکنان اعلام می شود .

Slide:

در این ورزش بازیکنان باید در یک محدوده ی 5متری تعیین شده در زمین، سرخوردن خود را (که حداقل فاصله 1متر می باشد) انجام بدهند. به بازیکنان با توجه به نکاتی همچون فنون سخت، فاصله، شیوه و انجام اسلایدهای چند وجهی امتیازاتی از10-1   داده می شود .

_ Ko System: بعد از انجام time trials، با استفاده از امتیازات و بر اساس تعداد بازیکنان که دارای خصوصیات 4، 8، 16، یا 32 می باشند بازیکنان به این قسمت راه می یابند که شامل حداقل پنجاه درصد از کل شرکت کنندگان در مسابقه مارپیچ سرعت می شوند .

این قسمت به صورت حذفی برگزار می گردد و بازیکنان با توجه به رتبه بندی انجام شده در مقابل یکدیگر قرار گرفته که در هر مرحله بعد از فراخوانی توسط داور، دو اسکیت باز پشت خط استارت در برابر هم قرار می گیرند و پس از اعلام آمادگی از سوی بازیکنان، داور 5 ثانیه وقت دارد که علامت شروع بدهد که اگر یک بازیکن قبل از علامت داور شروع نماید دور متوقف شده و دوباره انجام می شود. اگر بازیکنی دو مرتبه این اشتباه را در یک دور انجام بدهد او از دور اخراج خواهد شد .

بدین ترتیب بازیکنان دو به دو در مرحله های یک شانزدهم، یک هشتم، یک چهارم، یک دوم، رده بندی و فینال در مقابل یکدیگر قرار می گیرند که دور فینال جایگاه اول و دوم و رده بندی سوم و چهارم را مشخص می کند. با توجه به امتیازات time trials، بازنده های یک چهارم در جایگاههای 8 – 5 و بازنده های یک هشتم در جایگاههای 16 – 9 و بازنده های یک شانزدهم در جایگاههای 32 – 17 قرار می گیرند. در آخر بازیکنانی که به مسابقه ی حذفی ko system راه نیافته اند همان امتیازبندی time trials را نگه می دارند .

در خاتمه از آقایان خلج، مهدوی و حسین پور به جهت گسترش و معرفی این رشته     به اسکیت بازان و همچنین آقای مهدی مرادی برای اطلاع رسانی خوبشان در زمینه اسکیت کمال تشکر و قدردانی را دارم .